Geloven in de Kapel: ds. Kees Benard

Even voorstellen

Mijn naam is Kees Benard, ik ben 51 jaar en ben sinds 2 september als predikant verbonden aan de Hervormde Kapel. Vanaf 2011 was ik predikant in de Protestantse gemeente te Lemelerveld (de Brugkerk), mijn eerste gemeente.

Voor ik predikant werd, heb ik jarenlang in het notariaat gewerkt. Na een boeiende en leerzame periode in het bedrijfsleven heb ik (alsnog) de keuze gemaakt voor het predikantschap.

Van die keuze heb ik geen moment spijt gehad: het kerkelijk werk doet een beroep op kanten en kansen van mijn persoon die in het bedrijfsleven minder aan bod kwamen, zoals creativiteit, compassie, idealisme en het visionaire.

Ik ben getrouwd met Marianne Benard-Boertjes, geestelijk verzorger bij TriviumMeulenbeltZorg, en we hebben 3 kinderen: Thomas (19), Elise (16) en onze pleegzoon Thomas jr. (13).

Geloofsweg

Ik heb een lange kerkelijke ‘zoektocht’ afgelegd: ik ben opgegroeid in de Gereformeerde Gemeenten en de Gereformeerde Bond, in de vroege studententijd ben ik betrokken geweest bij Youth for Christ en de Evangelische beweging, later heb ik mij ingezet voor de sociale, maatschappelijke en diaconale kanten van het christen zijn.

Door bezoeken aan Taizé heb ik aandacht gekregen voor meditatief leven en geloven, de oecumenica en de waarde van de liturgische beweging, en op dit moment heb ik mijn plek gevonden in de voortdurende zoektocht naar eigentijdse en vernieuwende theologie, zoals ik dat onder meer terugvind bij de beweging: “Op Goed Gerucht” en de vrijzinnigheid.

Deze zoektocht heeft mij affiniteit gegeven met veel verschillende manieren van geloven binnen en buiten de kerk.

Overal heb ik waardevolle dingen meegenomen: waardering voor bevindelijkheid en mystiek, het enthousiasme en de vrijmoedigheid, het belang van maatschappelijke relevantie, de verbinding met de wereldkerk, de schoonheid van de liturgie, de openheid naar de hedendaagse cultuur, het postmoderne denken en de doorgaande vernieuwing.

Kerk-zijn

De zondagse vieringen zijn voor mij het hart van het kerk-zijn. Ik zie het iedere keer weer als een uitdaging (en soms ook als een opgave) om te zoeken naar wat mij raakt in een Bijbelgedeelte, dat te verbinden met de actualiteit en daar eigentijdse woorden en vormen bij te zoeken.

Ik raak ontroerd door zorgvuldig gekozen en doordachte formuleringen en melodieën, door mooie zettingen en creatieve beeldspraak. In deze ontroering ervaar ik God, als bron van het goede, als Iets of Iemand die aanwezig is in ons zoeken naar liefde, (levens)kracht en harmonie.

Daarnaast moet een viering voor mij open zijn, een plaats om elkaar te ontmoeten, met elkaar op adem te komen en waar iedereen, jong en oud, zich welkom en thuis mag voelen. Ook gezelligheid en humor horen wat mij betreft thuis in de kerk.

Geloofsthema’s

De thema’s die voor mij van belang zijn in mijn geloofsbeleving zijn: de bevestiging van Godswege van ons bestaan, ondanks fouten en missers, en tegen krachten die dat bestaan ontkennen of marginaliseren;

het verzet tegen de idee dat we ons moeten neerleggen bij scheve verhoudingen, ruzie en onrecht; het mogen genieten van het leven en het goede dat we hebben gekregen; de roeping om eerlijk, betrouwbaar en waarachtig te zijn;

het besef dat het leven een geheim heeft dat God heet en het vinden van genezing van beschadigingen en pijnpunten.

Bijbel

Ik vind de Bijbel een fascinerend boek, vol mooie, raadselachtige, intrigerende en inspirerende verhalen en teksten. Sommige teksten raken me diep, andere teksten roepen weerstand bij mij op en weer andere teksten ‘groeien’. Die leer ik steeds meer waarderen.

Een voorbeeld van zo’n tekst is psalm 139, prachtig berijmd door Jan Willem Schulte Nordholt: “Gij zijt zo diep vertrouwd met mij: wie kent mijn wegen zoals Gij?”. Vroeger hoorde ik daar vooral een controlerende God in, die alles wat ik deed zag en noteerde. Om bang van te worden.

Nu roept het bij mij het beeld op van God als een Aanwezigheid die mij transparant maakt, waarvoor en waardoor ik niet(s) anders hoef te zijn dan wie ik ben.

Een Aanwezigheid die mijn bestaan bevestigt. Een Aanwezigheid die dynamisch is, die mij niet fixeert op één levenswijze, één weg, maar er is, welke keuzes ik ook maak en welke kant ik op groei. “Ja overal, op al mijn wegen en altijd weer komt Gij mij tegen.”

Lied

Ik ben erg blij met het Nieuwe Liedboek, daar staan prachtige liederen in: mooie, inspirerende teksten en soms eigenzinnige, uitdagende melodieën. Eén van mijn lievelingsliederen uit het Liedboek is lied 833, dat de geloofsthema’s die voor mij belangrijk zijn prachtig samenvat:

‘Neem mij aan zoals ik ben,
wek in mij wie ik zal zijn,
druk uw zegel op mijn hart en leef in mij.’

Categories: Geloven in de Kapel

1 reactie

  1. Marijke van Doorne schreef:

    Hartelijke dank. Voor dit samen verbonden zijn vanuit uw Woord. Mogen wij samen onze kruik vullen met olie voor onze lamp op weg naar het land waar het Licht nooit meer dooft.
    Psalm 139: 9-11
    Zo kunnen wij samen naar de plaats gaan waar de zon opkomt.
    En naar de plaats gaan waar de zon ondergaat.
    Maar ook daar zal uw hand ons leiden,
    ook daar houdt uw hand ons vast.
    We kunnen wel willen
    dat het donker wordt,
    zodat u ons niet ziet.
    We kunnen wel willen
    dat de dag verandert in nacht.
    Maar voor u is het donker niet donker.
    Voor u is de nacht net zo licht als de dag.
    De duisternis lijkt op het licht.

    Marijke 12-5-2020

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.